ಸ್ನೇಹ ಅಮರ

ಓ.....ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನೆ,
ನಾನೊಬ್ಬಳು ಹೆಣ್ಣು...ಹೆಣ್ಣೆಂದರೆ ಯಾಕೆ ಈ ಜಗಕೆ ಅಸೂಯೆ. ನನ್ನ ಮನದ ನೋವನು ಯಾರ ಬಳಿ ಹೇಳಲಿ? ಈ ಜಗದ ಉದ್ದಗಲಕ್ಕೂ ಹರಡಿದ ಈ ಮಣ್ಣ ರಾಶಿಗೊ, ಇಗೊ ನೋಡು ನನ್ನ ಕಣ್ಮುಂದೆ, ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ ಬೀಸೊ ಈ ಗಾಳಿ ಮುಂದೆ ಅಳಲು ತೋಡಿ ಕೊಳ್ಳಲೆ, ನೀನು ಬೆರಳು ತೋರಿಸಿ ಹೇಳೊ ಈ ಜನಕೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳಲೆ......ಹೇಳು ಗೆಳೆಯನೆ.
ಈ ಕಣ್ಣ ನೀರ ಹನಿಗಳು ಬತ್ತಿ ಇಂಗೊ ತನಕ ನನ್ನಿ ಮನದ ನೋವಿಗಾದರು ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗುವದೇ ಹೇಳು ನೀ.
ಯಾಕೆ? ಮೌನವಾದೆ...... ನನ್ನ ಒಡಲ ಕೂಗಿ ಹೇಳೊ ಧನಿ ನಿನಗೆ ಕೇಳಲಿಲ್ಲವೆ. ನನ್ನ ಅಂತರಂಗದ ಕೊರಗು ನಿನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗದೆ...ಹೇಳು ನೀ.
ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಕೆ ಕೈ ಚಾಚಿ ಕರೆವ ಆ ನಿನ್ನ ಕೈ ಗಳು.....ಕಟ್ಟಿ ಹೋಯಿತೆ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಗಂಟಲು ಹರಿದು ಬಿರಿಯುವ ಆ ನನ್ನ ನೋವಿಗೆ ನಿನ್ನ ಮನಸು ಕುಗ್ಗಿತೆ.... ಹೇಳು ಸ್ನೇಹಿತ.
ನಾನು ನಿನ್ನ ಪಾದಕೆ ಕಣ್ಣೀರಿಡುವೆ ....ನಿನ್ನ ನನ್ನ ಈ ಗೆಳೆತನಕೆ ಸಮಾಜ ಮಸಿ ಬಳಿಯುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ನೀನು ಯಾಕೆ ಮೌನವಾದೆ?
ಸ್ನೇಹವನು ಉಳಿಸಿಕೊ.... ಗೆಳೆಯನೆ ಮತ್ತೆ ಕೈ ಮುಗಿದು ಕೇಳುವೆ, ನೀ  ಹೀಗೆ ಮೌನವಾಗಿ ಕೈ ಹೊತ್ತು ಕೂರಬೇಡ.
ಪ್ರಸಾದ್......🖍

ನಿನಗಾಗಿ ಬರೆದೆ

ನಿನಗಾಗಿ ಬರೆದ
ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯ
ಪದಗಳು....!
ನಾಚಿ ನೀರಾಗಿ
ನದಿಯಾಗಿ ಹರಿದು
ನನ್ನೀ ಹೃದಯ
ಸೇರಿ....!
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿಗೆ
ನೀರೆರೆಯಿತು ಗೆಳತಿ
ನೋಡು....!

ನನ್ನ ನಗಿಸಿ ನೀನು

ಮನಸು ಮಾತಿನ ಮಾತು ಕೇಳಿ
ಹಗಲು ಗನಸಿನ ಚಿತ್ರವು ನೋಡಿ
ಮೋಜು ಮಾತಿಗೆ ಮಾತು ಬೆಳೆಸಿ
ನನ್ನ ನಗಿಸಿದೆ ನೀನು......!!!

ಅಳಿಸಿದೆ

ನಡೆದ ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ
ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತಾಗಿ
ಗೋಗರೆದು ಬಂದ ಅಲೆಯು
ಅಳಿಸಿ ಹಾಕಿತು.

ರಾತ್ರಿಯಲಿ

ಸನಿಹ ಸೇರೊ ರಾತ್ರಿಯಲಿ

ಬೆಚ್ಚನೆ ಮಲಗೊ ಹೊತ್ತಿನಲಿ

ಕನಸ ಕನವರಿಕೆ ಬಾಯಲಿ

ಹೀಗೊಂದು ಸಲ ಆಸರೆಯಾಗು ನೀ

ಅದ್ಯಾಕೊ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ

ಎಂದೊ ಗೀಚಿ ಬರೆದ 

ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯ ಸಾಲುಗಳು 

ಮತ್ತೆ ನೋಡೊ ಆಸೆಯಾಗಿ 

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು 

ಎದೆಗಪ್ಪಿ ಹಿಡಿದು ಭಾವನೆಯ 

ಅಕ್ಷರಗಳ ಮೇಲೆ ಮುತ್ತಿನ 

ಕಣ್ಣೀರ ಸುರಿಸಿ ಆ ನೆನಪಿನ 

ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿಯು ಬೆರಳಲಿ 

ತಿದ್ದಿ ಮತ್ತೆ ಓದಿದೆ ನಾನು.

ಚಿಂತೆ

ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲದ ಸಂತನಿಗೆ

ಸಂತೆಯಲಿ ನಿದ್ದೆ !!!!

ಸಂತೆಯಲಿ ನಿದ್ದೆ

ಹೋದವನಿಗೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ಚಿಂತೆ !!!!

ಬದುಕು

ಬದುಕಿನ ಪುಟವ
ತೆರೆದು ನೋಡು
ಖಾಲಿ ಗೀಚಿದ
ಬರಿಯ ಪುಸ್ತಕವಲ್ಲ

ಸಂಜೆಯ ಸಂತೆಯಲಿ

ಸಂಜೆಯ ಸಂತೆಯಲಿ

ಗುರುವಾರ ದಿನದಂದು

ನಿನ್ನ ನೋಡುತ ನಾನು

ನನ್ನ ನೋಡುತ ನೀನು

ಮೈ ಮರೆತಿದ್ದೆವು ನಾವು

ರಸ್ತೆ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲಿ ನಿಂತು

ಮಳೆ

ಮೊದಲ ಮಳೆಯಂತೆ
ನೀ ಬಂದು
ಮತ್ತೆ ಭುವಿ
ತಂಪಾಗಿಸಿದೆ.....

ನೀರ್ ಗವನ

ರಸ ನಿಮಿಷಗಳ
ರಸ ಕಾವ್ಯವು
ಸರಸಕೆ ಸೆಳೆಯಿತು

*************

ಮನ ಕೆದಸಿದ
ಆ ನೋಟವು
ಕಣ್ಮಣ ಸೆಳೆಯಿತು

***************

ಬಾನ ರವಿಯ
ಎಳೆ ಹೊಂಗಿರಣವು
ಮೈ ತಾಕಿತು

****************

ಏನು? ತಾನೆ ಕೊಡಲು ಸಾಧ್ಯ?

ಹಸಿದವನಿಗೆ ಅನ್ನ ಹಾಕಬಹುದು...
ನೀರಾಡಿಕೆ ಆದವನಿಗೆ ನೀರು ಕೊಡಬಹುದು....
ಪ್ರೀತಿ ಸಿಗದವನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಕೊಡಬಹುದು....
ನಿರ್ಗತಿಕನಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ಕೊಡಬಹುದು.....
ತಬ್ಬಲಿಗೆ ಆಸರೆಯಾಗಬಹುದು......
ಗುರಿ ಇಲ್ಲದವನಿಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸಬಹುದು.....
ಆದರೆ......!
!
!!
!
!
!
ತಂದೆ ತಾಯಿ ಪ್ರೀತಿ ಸಿಗದವನಿಗೆ....
ಯಾರು? ಏನು ತಾನೆ ಕೊಡಲು ಸಾಧ್ಯ?

ಬಾಳಿದರೆಷ್ಟು?

ಓರೆಗೆ ಮಸೆದ
ಕತ್ತಿಯಂತೆ ಇರುವ
ನಾಲಿಗೆಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ
ಬಾಳಿದರೆಷ್ಟು
ಬಾಳಿ ಬದುಕಿದರೆಷ್ಟು?.......

       ಹುಸಿ ನುಡಿಯುವ

ಮಾತುಗಳಿಗೆ 

ತಲೆಯಾಡಿಸುವ

ಜನರೊಂದಿಗೆ ಈ 

ಜೀವ ಬೆರೆತರೆಷ್ಟು 

ಬೆರೆತು ಹಂಚಿ ಹೋದರೆಷ್ಟು?.....

ಮಳೆ ಹನಿ

                             ಸಂಜೆ ತಂಪಿನ
                             ಮೈ ಸೋಕಿದ
                             ಮೊದಲ ಮಳೆ
                             ಹನಿ ನೀನು
                     
                       *******************

ಬಿಸಿಲ ಮಳೆ ಹನಿ

ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯಲಿ                 
ತಂಪು ಸೂಸಿದೆ......
ಮೊದಲ ಹನಿಯಲಿ
ಮಣ್ಣ ಘಮ ತರಿಸಿದೆ......
ಸುಡು ಬಿಸಿಲಿನ ಹೊತ್ತಲಿ
ಮಳೆ ತರಿಸಿದ ಕಪ್ಪು ಮೋಡವೆ
ಧರೆಯನು ತಂಪಿರಿಸಿ ಹೋದ
ನಿನಗೆ ನನ್ನದೊಂದು ಪ್ರೀತಿಯ
ಸ್ವಾತಿ ಮುತ್ತು.

ಒಲವಿನ ಉಡುಗೊರೆ

                   
        
                           ಕೊರಗಬೇಡ ನೀ

ಸವಿ ಸವಿ ನೆನಪು

ನೆನಪಿನ ದೋಣಿ.....

 ಆ ಬಾಲ್ಯವೆ ಹಾಗೆ ಅಲ್ವಾ? ಆ ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು ನೆನಪಾದಷ್ಟು ಮನಸು ಅರಳುತ್ತೆ. ನಾವೆಲ್ಲ ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗ ಮಳೆ ಬರೋವಾಗ, ಮಳೆ ನೀರನ್ನ ತದೇಕ ಚಿತ್ತದಿಂದ ಗಮನಿಸ್ತಾ ಕಳೆದೋಗ್ಬಿಡ್ತಿದ್ವಿ. ಮನೆಲಿ ಅಪ್ಪ- ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಅದೇನೊ ಆ ಮುಗ್ದ ಮನಸಿಗೆ ಏನೊ ಹಬ್ಬ. ಮಳೇಲಿ ನೆನೆಯೊದೇನೊ, ನಿಂತ ನೀರಲ್ಲಿ ಕುಣಿದು ನೀರನ್ನ ಚಿಮ್ಮಿಸೊದೇನೂ, ಒಬ್ಬರ ಮೇಲೊಬ್ಬರು ಎರೆಯೊದೇನು. ಹಾ.....ಹಾ....ನೆನೆಸ್ಕೊತಾಯಿದ್ರೆ ಈ ದಿನವೆ ಸಾಕಾಗಲ್ವೇನೊ, ದಿನ ಯಾಕೆ? ವಾರವೆ ಸಾಕಾಗಲ್ವೇನೊ ಅನ್ನಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತೆ. ಹರಿಯುವ ಮಳೆ ನೀರಲ್ಲಿ ಕಾಗದದ ದೋಣಿ ಮಾಡಿ ಆ ದೋಣಿಲಿ ಹೆಸರನ್ನ ಗೀಚಿ ಬರೆದು ನೀರಲ್ ಬಿಟ್ಟು, ಕೈ ತಟ್ಟಿ ನೆಲ ಬಿಟ್ಟು ಕುಣಿದ ಆ ಖುಷಿ ಹೇಳಿದ್ರು ತೃಪ್ತಿಯಾಗಲ್ಲ. ಬಾಲ್ಯದ ಆ ಹಸಿ ನಿಶ್ಕಲ್ಮಶ ಪುಟ್ಟ ಮನಸು ಹಾಗೆ ಅಲ್ವ. ಆ ಪುಟ್ಟು ಮನಸಿಗೆ, ಮಗುವಿನಂತ ಮನಸಿಗೆ, ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯಂತ ಖುಷಿ ಸಾಕು. ಆ ಖುಷಿಯನ್ನೆ ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡುತ್ತೆ. ಬಾಲ್ಯದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಅದೆಷ್ಟೂ ಖುಷಿಗಳು, ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ ಬೇಸಿಗೆಯಲಿ ಮಳೆ ಬಂದಂತೆ ನೆನಪಾದ್ರೆ......ಅ ಹೊತ್ತಲಿ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಮನಸಾರೆ ಖುಷಿ ಪಡೊದಂತು  ನಿಜ.

ಪ್ರಸಾದ್.........🖍

ಸಹೋದರಿ ಕೇಳು ನೀ

ಕುಂಕುಮ ಇಡುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ
ಕಣ್ಣ್ ಮುಚ್ಚು ನೀನು|
ಬಳೆ ತೊಡಿಸುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ
ಕೈ ಚಾಚು ನೀನು|
ಮಾಂಗಲ್ಯದ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ
ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸು ನೀನು|
ನಿನ್ನವನ ನೋಟದಲಿ
ನಸು ನಾಚು ನೀನು|
ನನ್ನ ಸಹೋದರಿ ನೀನು
ನಿನಗಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ ರಸಕಾವ್ಯ ನಾನು|

ಮನಸೇ ಹೀಗೆ

ಭವದ ಭಾವದೊಳಗೆ
ಮಿಂದೆದ್ದ ಬದುಕಿಗೆ
ಹಾಸಿಗೆಯ ಹಾಸಾದೆ

ಗೀರಿದ ಗೀಚುಗಳಿಗೆ

ಗಾಸಿಯಾದಂತೆ

ಹರಿದ ಅರಿವೆಯಾದೆ

ಹೊಂಗಿರಣದ

ಹೊಸಿಲಲಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟ

ಮಣ್ಣ ಧೂಳಾದೆ 

ಹನಿ ಹನಿ ಕನಸುಗಳು

ಭೋರ್ಗರೆವ
ಕಡಲು ನೀನು
ನಿನ್ನ ಸದ್ದಿಗೆ
ಕಿವಿಯೊಡ್ಡಲಾರೆ
                  *******

ಗರಿಗೆದರಿದ

ಕನಸುಗಳು ಚಂದ

ಆಸೆಗಳು ಚಂದ

                                         ********

ಕಾಲವು ಹೇಳಿತು

ನಾನೆಂದು ಹಿಂದೆ

ಸರಿಯೋಲ್ಲ

ನೀನು ಮುಂದೆ ಸಾಗು   

                  ********

ಆಕಾಶದ

ಬಾನಂಚು ಬಾಗುತಿದೆ

ನೀನೆಂದು

ಬಾಗಬೇಡ ಮನವೆ

                                            *********

ಕಾಣದ ಆಸೆಗೆಂದು

ಕೈ ಚಾಚಬೇಡ

ಹಾಗಂತ

ಕೈಕಟ್ಟಿ ಎಂದು ಕೂರಬೇಡ

                    *********

ನದಿ ಕಿನರೆಯಲಿ

ನನ್ನ ಬೊಗಸೆಯಲಿ

ಸೆರೆ ಸಿಕ್ಕ ಬಂಗಾರದ 

ಮೀನು ನೀನು

ನನ್ನ ಹೃದಯ ಚೋರನು ಇವನು ಅಮ್ಮ

ನೋಡಮ್ಮಾ ಇವನು
ನನ್ನ ಮನಸಾ ಕದ್ದನು
ಗುಳಿ ಕೆನ್ನೆಯ ಮುದ್ದಾದ
ಮುಖದಲಿ ಅಂದದ
ನಗುವ ಬೀರುವನು
ನನ್ನ ಒಲ್ಲದ ಮನಸ
ಕದ್ದ ಕುಡಿ ಮೀಸೆ
ಸರದಾರನು ಇವನು
ನನ್ನ ಚಿತ್ತ ಚೋರನು ಇವನು
ಅವನೇ ಅಮ್ಮ ಇವನು
ನನ್ನ ಕೈ ಸೆರೆಯಾದವನು||

ಮರೆತೆ ನಾನು

ಚುಮು ಚುಮು ಚಳಿಯಲಿ
ಹೊಸ ಮುಂಜಾನೆಯ ಬೆಳಕಲಿ
ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕೊ ಸೋಗಿನಲಿ
ಮರೆತೆ ನನ್ನೆ ನಾನು....!!

ಹನಿ ಗವನ

ಮೌನಕೆ ಮಾತಾಗಿ
ಮಾತಿಗೆ ಸ್ವರವಾಗಿ
ಸ್ವರಕೆ, ಸ್ವರ ತಂತಿಯಾಗಿ
ಹೊರ ಹೊಮ್ಮಿದೆ ನೀನು
                               *******

ಬಣ್ಣದ ಸೀರೆಯ

 ಉಡುಗೆಯಲಿ

ನಿನ್ನಂದ ಕಂಡೆ

ಚೆಲುವೆ

ನಾ ಸಾಗುವ ದಾರಿಯಲಿ

ನೀ ಮೊದಲು ಸಾಗಿ

ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೀನು

ಕೈಯ ಚಾಚಿ ಕರೆದೆ

                              *******

ಮಳೆ ಬಂದು ನೆನೆದರು

 ಕೊಡೆ ಹಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ

ಕೊಡೆ ಹಿಡಿದು ನಿಂತರು

ನಿನ್ನ ಸನಿಹ

ಬೇಕೆಂದೆನಿಸಲಿಲ್ಲ

ನಿನ್ನ ನೆನೆಯುತಾ.....

ಕಣ್ಣಿನ ಕಣ್ಣಂಚಲಿ ಕಣ್ಣೀರ ಕಂಬನಿಯಾಗಿ
ಕೆಂದುಟಿಯ ತುಟಿ ಮೇಲೆ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಸುರಿಸಿ
ಅಪ್ಪುಗೆಯ ಬಿಸಿಯನ್ನು ಅಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಾಡಿ
ಬಿಸಿ ಉಸಿರನು ತುಟಿ ಕಚ್ಚಿ ಬಿಗಿ ಹಿಡಿಯುವೆ
ನಿನ್ನ ನೆನೆ ನೆನೆದು.........!!!!!

ಮನಸೇ ನಿನಗೊಂದು

ಈ ಮನಸೇ ಹಾಗೆ.........

ಮನಸ್ಸು, ಮನಸ್ಸಾದಾಗ ಮನಸಾರೆ ಖುಷಿ ಪಡುತ್ತೆ, ಸಂತೋಷ ಪಡುತ್ತೆ. ಇತರರನ್ನು ಖುಷಿಯಾಗಿಡುತ್ತೆ. ಆದ್ರೆ .....ಅದೇ ಮನಸ್ಸು, ಮನಸ್ಸು ಮುರ್ಕೊಂಡು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸ್ದಾಗ ಬೇಸರಿಸ್ಕೊಂಡು ಎಲ್ಲೊ ಒಂದು ಮನದ ಮೂಲೆಲಿ ತನ್ನದೆ ಪುಟ್ಟ ಮನೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಒಂಟಿ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯಂತೆ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುತ್ತಾ ಇರುತ್ತೆ ಅಲ್ವಾ!!.  ಮನಸ್ಸೇ ಹೀಗೆ ಅಲ್ವಾ... ಯಾವಾಗ ನಗುತ್ತೊ.....ಯಾವಾಗ ಅಳುತ್ತೊ......ಯಾವಾಗ ನಲಿಯುತ್ತೊ.......ಯಾವಾಗ ನಗಿಸುತ್ತೊ ಯಾವ ದೇವರಿಗು ಹೇಳೊಕಾಗಲ್ವೇನೊ. 

ಸರಿ ಬಾಯ್.....

ಮತ್ತೆ ಇನ್ನೊಂದು ಬರವಣಿಗೆ ಜೊತೆ ಸಿಗೋಣ ಅಲ್ಲಿ ತನಕ ಮನಸಾರೆ ನಗೊ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿ.

ಪ್ರಸಾದ್..........🖍

ನನ್ನೊಲುಮೆಯ ನೆನಪಿನ ನಾವಿಕ ನೀನು

ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನು ನೀನು........ನನಗೆ ಬಂಧುವು ನೀನು....... ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯನು ನೀನು........ನನಗೆ ಆಪ್ತನು ನೀನು.
   ಆ ಕಷ್ಟವಲ್ಲದ ದಿನಗಳಲಿ ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾದೆ ನೀನು. ಆಪ್ತವಾಗಿ ನನಗೆ ಹತ್ತಿರವಾದೆ........ಮತ್ತೆ ಆ ದಿನದ ಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತೆ ಬರಲಿಲ್ಲವೇನೊ ಅನ್ನುವಷ್ಟು ನನ್ನ ಮನಸಲಿ ನೀನು ನನಗೆ ನೆನಪಾದೆ. ಹೇ ನೆನಪಿನ ನಾವಿಕನೆ...... ಮರೆಯಲಾಗದ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಗಿ ಕಾಡೊ ನಿಜ ಸ್ನೇಹಿತ ನೀನು. ನೀನ್ಯಾರೊ ಎಂಬುದು ತಿಳಿಯದ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ದಡ ಸೇರಿಸಿದೆ ನೀನು. ನನ್ನ ಪರಿಚಯವಾಗೊ ಸಮಯದಲಿ ನನ್ನಿಂದ ದೂರವಾದೆ ನೀನು. ಹೇ ನೆನಪಿನ ನಾವಿಕ ಸ್ನೇಹಿತನೆ ನನ್ನಿಂದ ಹೀಗ್ಯಾಕೆ ದೂರಾದೆ ಎಂದು ನಾನು ಕೇಳಲಾರೆ. ಮುಂದೆಂದೋ.....ನಾನು ಬಯಸಿದ ದಾರಿಯಲಿ ನೀನು ಆಸರೆಯಾದರೆ ಅಷ್ಟೆ ಸಾಕು ಸ್ನೇಹಿತನೆ. ನಾನು ಕೂಗಿ ಕರೆಯುವ ಮುನ್ನ ನನ್ನೆದುರು ಬಂದು.....ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬಾ ಗೆಳೆಯನೆ. ನಿನ್ನ ಅಕ್ಕರೆಯ ಪ್ರೀತಿ ನೀರಾಗಿ ಕೆಳಗಿಳಿವ ಮುನ್ನ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿ ನನ್ನ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಾಗು. ನನ್ನ ಸಾಧನೆಯ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಬೆನ್ನಲುಬಾಗಿ ನನ್ನ ಶಕ್ತಿಯ ಚಿಲುಮೆಯಾಗು ಗೆಳೆಯ.
ಪ್ರಸಾದ್.........🖍

ಮರೆಯಲಾಗದ ಸವಿ ಸವಿ ನೆನಪು

( ನೆನಪುಗಳೆನ್ನುವುದು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತೆ, 

ಆ ನೆನಪುಗಳನ್ನ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನೆಯೋದೆ ಒಂದು ಖುಷಿಯಾದ್ರೆ....ಆ ನೆನಪುಗಳನ್ನ ಆತ್ಮೀಯರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚ್ಕೊಳ್ಳೋದು ಅಂದ್ರೆ ಇನ್ನು ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಖುಷಿ. ಇಂತಹ ಖುಷಿಯ ಕ್ಷಣಗಳು ಕೂಡ ನನ್ ಬದುಕಲ್ಲು ನಡೀತು. ಬನ್ನಿ ಆ ಕ್ಷಣವನ್ನ ನನ್ನ ಓದುಗ ಮಿತ್ರರಾದ ನಿಮಗೆ ಅದೇನು ಅನ್ನೋದನ್ನ  ಹೇಳ್ತಿನಿ.)

ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಸೆಳೆದಾಕೆ........

    ಅಂದು ನನ್ನ ಅಕ್ಕನ ಮದುವೆ ಆ ಮದುವೆಯಲಿ ಗಂಡಿನ ಕಡೆಯೋರು....ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಡೇಯೋರು ಅಂತ ದಿಬ್ಬಣ ಇರುತ್ತೆ. ನಮ್ಮದು ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಡೆ, ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಗಂಡಿನ ಕಡೆ. ನಾವು ಮದುವೆ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಡ್ಕೊಂಡು ಮದುವೆ ದಿಬ್ಬಣದ ಜೊತೆ ಮದುವೆ ಹೋಲ್ ಗೆ  ಬಂದ್ವಿ.
    ಅಲಂಕಾರಕ್ಕೆ ಅಂತ ಎರಡು ಕಡೇಯೋರಿಗೆ ಒಂದೊಂದು ರೂಮ್ ಇತ್ತು. ನಾನೇನ್ ಮಾಡ್ದೆ ಅಂದ್ರೆ ಆ ರೂಮಿಂದ....ಈ ರೂಮ್ ಗೆ, ಈ ರೂಮಿಂದ..... ಆ ರೂಮ್ ಗೆ ಹೀಗೆ ಅತ್ತಂದಿತ್ತ...ಖುಷ್ ಖುಷಿಯಿಂದ ಪಿಂಕ್ ಅಂಗಿ ಜೊತೆ ಒಂದು ಸ್ಟೈಲೀಷ್ ಗ್ಲಾಸ್ ಹಾಕೊಂಡು ಓಡಾಡ್ತಯಿದ್ದೆ. ಈ ಪಿಂಕ್ ಕಲರ್ ಅಂಗಿನು ನನ್ ಅಕ್ಕನ ಮದುವೆಗಂತ ಹೊಲ್ಸಿದ್ದು, ಮತ್ತೆ ಗ್ಲಾಸ್ ಕೂಡ ಮೊದಲನೆ ಸಲ ಫಂಕ್ಷನ್ ಗೆ ಹಾಕಿದ್ದು. ವಿಷ್ಯ ಈಗ ಶುರು.......
   ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಳು ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ನೋಡಿ ಹಂಗೆ ಒಂದ್ ...  ಸ್ಮೈಲ್ ಕೊಡ್ತಿದ್ಲು. ನಾನು ಅಷ್ಟೊಂದು ಗಮನಕ್ಕು ತಗೋಳಿಕ್ಕೆ ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಹಂಗೆ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ.....ಸ್ಮೈಲ್ ನಾನು ಕೊಡ್ತಿದ್ದೆ. ಅದೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ದೂರದ  ಸಂಬಂಧಿ ಮಾಮನ ಮದುವೆ ಕೂಡ ಇತ್ತು. ಈ ಮಾವನ ಹುಡುಗಿನು ಬಂದಿದ್ಲು, ಅವರ ಹುಡುಗೀನು ಮದುವೆ ಸ್ಟೇಜ್ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದ್ಲು. ಮಾವ ನನ್ನ ಕರೆದು ನನ್ನತ್ರ ಒಂದು ಗುಲಾಬಿ ಹೂ ತಗೊಂಡು ಬಾರೊ......ಅಂತಾ ಹೇಳಿದ್ರು. ನಾನು ಹುಡುಗನ ಕಡೆ ರೂಮ್ ಗೆ ಹೋದೆ. ಆ ರೂಮಲ್ಲಿ ಇಬ್ರು ಹುಡುಗೀರು ಇದ್ರು ಅವರು ಗುಲಾಬಿ ಹೂವನ್ನ ಮುಡ್ಕೊಂಡು ಇದ್ರು. ನಾನ್ ಇವರತ್ರ ಹೆಂಗ್ ಕೇಳೋದು ಅಂತ ತಲೆ ಕೆರ್ಕೊಂಡು ನಿಂತೆ ಯಾಕಂದ್ರೆ ಇವರ ಪರಿಚಯ ಇಲ್ಲ ಬೇರೆ. ಅಲ್ಲೆ ನಮ್ಮಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಇದ್ರು  ಅವರ ಹತ್ರ ಹೀಗ್.....ಹೀಗೆ ವಿಷಯ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅವರ ಹತ್ರ ಕೇಳೋಕೆ ಹೇಳ್ದೆ. ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಅವಳ ಹತ್ರ ಕೇಳ್ದ್ರು. ಆದ್ರೆ ಅವಳು ನಂಗೆ ಸ್ಮೈ ಲ್ ಕೊಟ್ರು ಬಿಟ್ರೆ ನಿಜವಾಗ್ಲು ನಂಗೆ ಹೂವಂತು ಕೊಡ್ಲಿಲ್ಲ. ನಂಗಲ್ಲ ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರು ಕೊಡ್ಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ವಾಪಾಸ್ ಬಂದೆ......ಇವಳು ನಾನ್ ಎಲ್ಲಿ ಹೋದ್ರು ನನ್ನ ನೋಡ್ತಿದ್ಲು...ನಾನು ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ. ಸ್ಮೈಲ್ ಕೊಡ್ತಿದ್ಲು...ನಾನು ಸ್ಮೈಲ್  ಕೊಡ್ತಿದೆ. ಹೀಗೆ ಮದುವೆಯಲಿ ನಮ್ ಆಟ ಹಿಂಗ್ ನಡೀತು.
  ಸಾಯಂಕಾಲ ನಮ್ಮ ಅಕ್ಕನ ಕಡೆ ದಿಬ್ಬಣ ಗಂಡಿನ ಮನೆ ಕಡೆ ಹೋಗುತ್ತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಆರಕ್ಷತೆ ನಡೆಯುತ್ತೆ, ಮತ್ತೆ ಸಂಬಧೂಟ ಅಂತ ನಡೆಯುತ್ತೆ.  ಅಲ್ಲಿ ಕೂಡ ನಾನು ಇವಳು ಎಲ್ಲಿ ಇರ್ ಬಹುದು ಅಂತ ಆ ಕಡೆ ಈ ಕಡೆ ಕಣ್ ಹಾಯಿಸ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗ್ಲು ಬರ್ಲಿಲ್ಲ.
******************************************
   ಸುಮಾರು ದಿನಗಳ ನಂತರ

    ಒಂದಿನ ನಾನು ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರ ಫಂಕ್ಷನ್ ನಲ್ಲಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ನಾನು ನಿಜವಾಗ್ಲು ಅಂದ್ಕೊಂಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಇವಳು ಅಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ಲು. ನಂಗೆ ನಿಜವಾಗ್ಲು ಇದು ನಿಜಾನ, ಇವಳು ಅವಳೇನಾ? ಅನ್ನೊ ಕನ್ ಫ್ಯೂಶನ್ ಕೂಡ ನನಗೆ ಶುರು ಆಯ್ತು. ಬೇರೆ ಯಾರೋ ಏನೊ ಅಂತ ಸುಮ್ನಾದೆ, ನಾನು ಮಾತಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಪೂಜೆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಪೂಜೆ ನಡೆಯುವಾಗ ನಾನು ನಿಂತಿದ್ದೆ, ಇವಳು ನನ್ನ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ಲು. ನಂಗೆ ನಿಜವಾಗ್ಲು ಏನು ಮಾತಾಡೋದು ಅಂತ ಗೊತ್ತೆ ಆಗಿಲ್ಲ. ನಾನು ಸುಮ್ನೆ ನೋಡಿ....ನೋಡ್ದೆ ಇರೊ ತರ ಸುಮ್ನಾದೆ. ಇವಳು ಅಷ್ಟು ಜನ ಇದ್ರು ನನ್ನ ಜೊತೆನೆ ನನ್ನ ಪಕ್ಕನೆ ನಿಂತ್ಕೊಂಡಿದ್ಲು.... ಏನು ಮಾತಾಡ್ಸೋದು...ಹೇಗ್ ಮಾತಾಡಸ್ಲಿ ಅಂತ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಾ...ಮಾಡ್ತಾನೆ, ಮಾತಾಡಸ್ದೆ.
  ನನಗೆ ಒಂದು ಗೇಮ್ ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ಲು.....ಬಿಂಗೊ ಅಂತ. ಈ ಗೇಮ್ ಇನ್ನು ನೆನಪಿದೆ, ಈ ಗೇಮ್ ನ ಮರೆಯೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ.
  ಮತ್ತೆ ನಾವಿಬ್ರು ಉಡುಗೊರೆ.......ಮುಯ್ಯಿ ಕವರ್ ಗಳನ್ನ ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡಿದ್ದು ಈ ನೆನಪಂತು ನನಗೆ ಪದೆ ಪದೆ ನೆನಪಾಗೋದು.
  ಇಷ್ಟು ಸಾಕು ಅಂದ್ಕೋತಿನಿ.......ಹೇಳಿದ್ದು. ಹೇಳಿಕ್ಕೆ ಇನ್ನು ಇದೆ ಆದ್ರೆ ಸಾಕು.

ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಇಂತಹ ನೆನಪುಗಳೇನಾದ್ರು ಇದ್ರೆ ನೀವು ಕೂಡ ಕೆಳಗೆ ಬರೀಬಹುದು, ನೀವು ಬರೀರಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರೀರಿ... .......ಬರೀತಾನೆ ಇರಿ. ಆ ಖುಷಿಯ ಕ್ಣಣ ಯಾವುದೇ ಆಗಿರಬಹುದು.
ಪ್ರಸಾದ್..........🖍

ನಿನ್ನ ಕೈಗಳಲಿ

ನೀ ಹಿಡಿದ ಪುಟ್ಚ ಕೈ ಗಳಲಿ
ಹಣತೆಯ ಕಂಡು
ನಾ ಓಡೋಡಿ ಬಂದು
ಮಗುವಿನಂತೆ ಎದುರು ನಿಂತು
ಪ್ರೀತಿಯ ಹೃದಯ ಜ್ಯೋತಿಯ ಕಂಡೆ.

ಭಾವದ.....ಭಾವನೆಯ ಲೋಕದಲಿ ತೇಲಿದೆ ನಾನು

ಪರ್ವತದಷ್ಟು ಹೊತ್ತ ಆ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳು.......ಮತ್ತೆಂದೊ ತಿರುಗಿ ನೋಡದೆ ಮಾಡಿದಂತ ಆ ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಳು..... ನಾನು ಏಕಾಂಗಿಯಾದಾಗ  ಕಾಡೊ ಆ ಒಂಟಿತನ.... ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟಿ ಹೇಳೊ ಆ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಧನಿ..... ಮುಂದೆಂದು ಕಾಣದೇನೊ ಅನ್ನಿಸುವ ನಿನ್ನ ಕುರಿತ ಕನಸುಗಳು...... ಹಾಗೆ ನೆನೆದು ನಡೆದು ಸವೆದ ಬರಡು ದಾರಿ...... ಮತ್ತೆ ಬರೆಯಲಾರೆನೊ ಅನ್ನೊ ನನ್ನ ಖಾಲಿ ಪೆನ್ನು..... ತೊರೆಯ ತೀರದ ಬರಡು ಮನಸಿನ ಅದೆಷ್ಟೊ ನೆನಪುಗಳು..... ಎಂದೂ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಬರೆಯದ ಈ ಖಾಲಿ ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಬರಿಯ ಒಂದು ನೀಲಿ ಚುಕ್ಕಿ..... ಯಾಕೆ ?ಹೀಗೆ ಎಂದು ನನಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದ ಆ ದಿನದ ಗಳಿಗೆ..... ಗಡಿಯಾರದ ಸಮಯ ಅದೆಷ್ಟೋ ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿದರೆ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದೆ ನಾನು ಹೋಗುವೆನೇನೊ ಅನ್ನೊ ನನ್ನ ಮನಸಿನ ಭಾವನೆಗಳು.....
ಮತ್ತೆ ಹೇಳುವೆ ನಾನು ಕೂಗಿ....ಕೂಗಿ, ಮತ್ತೆ ಅಳುವೆ ನಾನು ಬಿಕ್ಕಿ......ಬಿಕ್ಕಿ, ಮತ್ತೆ ಕರಗುವೆ ನಾನು ಉರಿಯುವ ಮೇಣದ ಬತ್ತಿಯಾಗಿ, ಮತ್ತೆ ನಗುವೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿ.......
ಹೇ ಜೀವದ ಆತ್ಮವೆ ನೀನೊಮ್ಮೆ ಬಂದು ನನ್ನೆದುರು ನಿಲ್ಲು.
ನನ್ನ ಬಳಿ ಸೇರು.......ನನ್ನ ಬಿಗಿಯಾದ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗಿ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮಕೆ ಶರಣಾಗು ನೀ.!!!
ಪ್ರಸಾದ್.........🖍

ಚಿನ್ನು

ಹೇ......ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹುಡುಗಿ......ಇಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಕೇಳು.

ನಾನಿಟ್ಟ ಪ್ರತಿ ಹಣತೆಯನ್ನು ನಿನ್ನ ನೆನೆದು ಜೋಡಸಿದೆ ನಾನು. ನೀನು ಮುಂದೆ ಸಾಗುವ ದಾರಿಯಲಿ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಹಿಂತುರುಗಿ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಮನಸನು ನಿನ್ನ ಮನಸಲಿ ಸೆರೆ ಹಿಡಿ. ಮತ್ತೆ ಹೇಳು ನೀನು ಮತ್ತೆ ತಿರುಗಿ ಹೇಳು.....ನಿನ್ನ ನಾನು ಬಿಟ್ಟಿರಲಾರೆನೆಂದು.  ನೀನು ನೀಡಿದ ಆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು  ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗದೆ .........??????????

ದೀಪ

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಣತೆಗಳೆ
ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿ ದೀಪದ ಕಾಂತಿಯು
ಬಣ್ಣಿಸಿ ಹೇಳಿ.......

ನೆನಪಾಗಬೇಡ

ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ
ಹೊತ್ತಲ್ಲದ ಹೊತ್ತಲಿ
ನೀ ಹೇಗೆಂದು ನೆನಪಾಗಬೇಡ

ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ

ನನಗೂ ಆಸೆ

ನಿನಗೂ ಆಸೆ

ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗು ಹೇಳಲಾಗದೆ

ಆಗೋಯ್ತು ನಿರಾಸೆ

******************************************

ಹೇ ನನ್ನ ಮುದ್ದು ಪಾರಿವಾಳವೆ

******************************************

ಬಾ ಗೆಳತಿ

ಓಡಿ ಬಾ ಗೆಳತಿ
ಬಾನಗಲದ ಹೊರಗಿನ
ಬಾಗಿಲಲಿ ಮಳೆರಾಯನು
ಹನಿ ಬಿಂದುವಿನಂತೆ
ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುವನು
ನೀನೊಮ್ಮೆ ನೋಡು
ನನ್ನ ಕಣ್ ಮುಂದೆ ನಿಂತು

ಮಳೆರಾಯ

ಹೋ.......ಮಳೆರಾಯನೆ

ಗಂಟಲು ಬಿರಿದು

ಕೂಗಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳುವೆ

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಉದ್ಘರಿಸುವೆ

ನೀನ್ನೊಮ್ಮೆ ಬಂದು

ಭೂ ತಾಯಿ ಒಡಲ ಸೇರಿ

ಜಗದ ದಾಹವ ತಣಿಸು

ಕವಿತೆ ( ತಾ )

ಮೀನ ಕಂಗಳ
ಚೆಲುವೆ ನೀನು!
ಮನ ಕದಿಯೊ
ನಗುವ ಬೀರಿ
ನನ್ನ ಕವಿತೆಯನು
ಕದ್ದಾಕೆ ನೀನು.....

******************************************

ಓ ಚಂದ ಮಾಮನೆ

ನೀನೆ ಹೇಳು ಈ ದಿನ

ನನ್ನ ಕವನ ಸಾಲನ್ನು ಕದ್ದ 

ಶ್ವೇತ ವರ್ಣ

ಮುದ್ದಾದ ಚೋರಿಗೆ 

ನೀನೊಂದು ಹೆಸರಿಡು!!

******************************************

ಮೊದಲ ನೋಟ ನಿನ್ನದು

ಮೊದಲ ನಗುವು ನಿನ್ನದು

ಮೊದಲ ಕವನ ನನ್ನದು

?

?

?

ಈ ಕವನದ ಹೊಗಳಿಕೆ ನಿನ್ನದೆ ಹುಡುಗಿ....

ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ!........ನೀನ್ಯಾರೆ?

ನೀನು ಎಲ್ಲಿದ್ದೀಯಾ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ

ನೀನು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀಯಾ? ಅದೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ

ನೀನು ನನ್ನ ನೋಡಿದ್ದೀಯಾ? ಅಂತಾನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ

ನಾನು ನಿನ್ನ ನೋಡಿದ್ದೇನೊ..! ಅದಂತು ನಂಗೊತ್ತಿಲ್ಲ

ನನ್ನ ನೀನು ನೆನಸ್ಕೋತಿಯಾ...!ಅದೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ

ಹೇ.......ಹುಡುಗಿ ಕೂಗಿ.....ಕೂಗಿ ಹೇಳುವೆ ನಾನು.....

ನೀನ್ಯಾರೆ?.......ನೀನ್ಯಾರೆ?.........ನೀನ್ಯಾರೆ?

ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಕಾಡುವೆ ........ಹೇಳೆ.

ಚುಟುಕು ಕವನ

ಬಾನಂಗಳದ ಅಂಚಲಿ
ತೋರಣವ ಹೊಸೆದು
ಆ ತೋರಣದ ಸಾಲಲಿ
ಹೊಸ ಚಿಗುರಿನ
ಚಿಗುರೆಲೆ ಕಂಡೆ ನಾನು

******************************

ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿದ ಮಳೆ ಹನಿಯು
ಜಾರಿ ಕವಲೊಡೆದ ಎಲೆ
ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ನಾಚಿತು

*******************************