ಭಾವದ.....ಭಾವನೆಯ ಲೋಕದಲಿ ತೇಲಿದೆ ನಾನು

ಪರ್ವತದಷ್ಟು ಹೊತ್ತ ಆ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳು.......ಮತ್ತೆಂದೊ ತಿರುಗಿ ನೋಡದೆ ಮಾಡಿದಂತ ಆ ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಳು..... ನಾನು ಏಕಾಂಗಿಯಾದಾಗ  ಕಾಡೊ ಆ ಒಂಟಿತನ.... ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟಿ ಹೇಳೊ ಆ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಧನಿ..... ಮುಂದೆಂದು ಕಾಣದೇನೊ ಅನ್ನಿಸುವ ನಿನ್ನ ಕುರಿತ ಕನಸುಗಳು...... ಹಾಗೆ ನೆನೆದು ನಡೆದು ಸವೆದ ಬರಡು ದಾರಿ...... ಮತ್ತೆ ಬರೆಯಲಾರೆನೊ ಅನ್ನೊ ನನ್ನ ಖಾಲಿ ಪೆನ್ನು..... ತೊರೆಯ ತೀರದ ಬರಡು ಮನಸಿನ ಅದೆಷ್ಟೊ ನೆನಪುಗಳು..... ಎಂದೂ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಬರೆಯದ ಈ ಖಾಲಿ ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಬರಿಯ ಒಂದು ನೀಲಿ ಚುಕ್ಕಿ..... ಯಾಕೆ ?ಹೀಗೆ ಎಂದು ನನಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದ ಆ ದಿನದ ಗಳಿಗೆ..... ಗಡಿಯಾರದ ಸಮಯ ಅದೆಷ್ಟೋ ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿದರೆ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದೆ ನಾನು ಹೋಗುವೆನೇನೊ ಅನ್ನೊ ನನ್ನ ಮನಸಿನ ಭಾವನೆಗಳು.....
ಮತ್ತೆ ಹೇಳುವೆ ನಾನು ಕೂಗಿ....ಕೂಗಿ, ಮತ್ತೆ ಅಳುವೆ ನಾನು ಬಿಕ್ಕಿ......ಬಿಕ್ಕಿ, ಮತ್ತೆ ಕರಗುವೆ ನಾನು ಉರಿಯುವ ಮೇಣದ ಬತ್ತಿಯಾಗಿ, ಮತ್ತೆ ನಗುವೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿ.......
ಹೇ ಜೀವದ ಆತ್ಮವೆ ನೀನೊಮ್ಮೆ ಬಂದು ನನ್ನೆದುರು ನಿಲ್ಲು.
ನನ್ನ ಬಳಿ ಸೇರು.......ನನ್ನ ಬಿಗಿಯಾದ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗಿ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮಕೆ ಶರಣಾಗು ನೀ.!!!
ಪ್ರಸಾದ್.........🖍