ಶಿವ ಕುಮಾರ ಸ್ವಾಮಿಜಿ

ನೆನೆದವರಿಗೆ ನೆರವಾಗಿ

ಹಸಿದವರಿಗೆ ಅಕ್ಷಯ ಪಾತ್ರೆಯಾಗಿ

ಜಗದ ಸೂರ್ಯನಂತೆ

ನಿತ್ಯ ಬೆಳಕಾಗಿ

ಮತ್ತೆ ಬನ್ನಿ

ಈ ಭುವಿಯ ಉದ್ಧಾರಕ್ಕಾಗಿ

ನೆನೆದವರಿಗೆ ನಿತ್ಯ ದರ್ಶಿಯಾಗಿ.

( ನನ್ನದೊಂದು ಸಾಲುಗಳ ನಮನ )

ಸ್ನೇಹ......ಸ್ನೇಹದ ಉಡುಗೊರೆ

ನಾ ಬರೆಯದ ಪುಟಗಳು

ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ...

ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹದ

ನೆಪದಲ್ಲಿ

ಗೀಚಿ ಬರೆಯುವ 

ನನಗೊಂದು ಖಯಾಲಿ...!

ಓ ಸ್ನೇಹಿತೆಯೆ.........

ನನ್ನ ಮುದ್ದಿನ ಬಾವ ( ಮಾವನ ಮಗ )

ಎಲೆ ಮರೆಯ ಹಿಂದೆ

ಅವಿತಿದ್ದ ಕಿರಣದಂತೆ....

ನನ್ನ ಬಾವನ ಪ್ರೀತಿ

ನಿಜ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ....

ವಸಂತ ಮಾಸವು 

ನೆನೆ ನೆನೆದು ನೆನೆದಾಗ....

ನಮ್ಮೂರ ಹಬ್ಬಕೆ 

ನನಗೊಂದು ಸೀರೆ ತಂದಾನು.....|

ಎಳ್ಳು ಬೆಲ್ಲದ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ

ಹಬ್ಬಕೆ.....

ಬೆಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊಟ್ಟು

ನನ್ನ ಕೈ ತುತ್ತು ತಿಂದಾನು....|

ನೀಲ ಭಾಸ್ಕರನು

ಸಂಜೆ ಮರೆಯಾದಂತೆ.......

ನನ್ನ ಬಾವ ಟಾಟಾ ಹೇಳಿ

ಊರಿಗೆ ಹೊರಟಾನು.....|

ಸ್ವರ್ಗ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ

ಕಾನನದಲಿ ವಿುನುಗೊ ಚುಕ್ಕಿ

ಮರೆಯಾದಾಗ|

ರವಿಯ ಹೊಂಗಿರಣ ಭುವಿಗೆ

ಇಳಿದಾಗ|

ತಂಪು ಚಳಿಯ ಮರೆತು ದೇವ ಧ್ಯಾನದಲಿ

ಮೈ ಮರೆತಾಗ|

ಆಗ ತಾನೆ ಚಿಂವ್ ಗುಟ್ಟಿ ಎಬ್ಬಿಸಿದ ಹಕ್ಕಿ

ಮರೆಯಾದಾಗ|

ಝರಿ ಬಂಡೆಯ ನೀರ ಝಳಕೆ

ಕಿವಿಯೊಡ್ಡಿದಾಗ|

ದೇವ ಪೂಜಿತ ಘಂಟೆ ಆಸ್ಥಾನದಲಿ 

ಮೊಳಗಿದಾಗ|

ಮುದ್ದು ಮಡದಿ ಮುಂಜಾನೆ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೆದುರು

ನಿಂತಾಗ|

ಈ ಪುಣ್ಯ ಲಭಿಸಿದ ಜೀವಕೆ ಮತ್ತೆ ಸ್ವರ್ಗ ಸಿಗುವುದೇನೊ.

ಸ್ವಾಗತ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ

ಮುಂಜಾನೆಯ
ಎಳೆ ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ
ಗಿಡದ ಎಲೆಯ
ಇಬ್ಬನಿ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕೊ ವೇಳೆ
ರಂಗೋಲಿ ಇಟ್ಟು
ತುಳಸಿಕಟ್ಟೆಗೆ
ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ
ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯ ಸ್ವಾಗತ ಕೋರಿ
ಬರಮಾಡುವ ಶ್ವೇತಾಂಬರಿ
ಹೆಣ್ಣು ನೀನು

ಸಂಕ್ರಾಂತಿಗೆ

ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದ ಮಾತಿಗೆ
ಮಣಗುಡುವ ಈ ಮನಸಿಗೆ
ನಿನ್ನ ಮರೆತೆ ಎಂದರೆ
ನೀನು ನಂಬುವೆಯಾ
ಈ ಸಂಕ್ರಾಂತಿಗೆ
ಸವಿಯೊ ಎಳ್ಳು ಬೆಲ್ಲಕೆ
ಮರೆಯದಷ್ಟು ಮುದ್ದಿಸೊ
ನೆನಪನ್ನು ಉಣ ಬಡಿಸುವೆಯಾ||

ಸಂಕ್ರಾಂತಿಗೆ

ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದ ಮಾತಿಗೆ
ಮಣಗುಡುವ ಈ ಮನಸಿಗೆ
ನಿನ್ನ ಮರೆತೆ ಎಂದರೆ
ನೀನು ನಂಬುವೆಯಾ
ಈ ಸಂಕ್ರಾಂತಿಗೆ
ಸವಿಯೊ ಎಳ್ಳು ಬೆಲ್ಲಕೆ
ಮರೆಯದಷ್ಟು ಮುದ್ದಿಸೊ
ನೆನಪನ್ನು ಉಣ ಬಡಿಸುವೆಯಾ||

ಸಂಕ್ರಾಂತಿ

ಸ್ವಾಗತ ಕೋರುತಿದೆ
ಬೀಸೊ ಬಿಸಿ ಗಾಳಿ
ಬಿರಿವ ಸುಡು ಬಿಸಿಲು
ಇದೇನು ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯೊ
ಸನ್ ಕ್ರಾಂತಿಯೊ

ನಿನಗಲ್ಲ

ಇಲ್ಲಿ ಗೀಚಿ ಬರೆದದ್ದು
ನಿನಗಲ್ಲ...
ನನ್ನ ಹೃದಯಂತರಾಳದ
ಭಾವನೆಗಳು ಅಷ್ಟೆ.

ನಿಜವೆ

ಓ ಮನಸೆ

ಹೇಗಿರುವೆ ನೀನು.

ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಮಾತಾಡದೆ

ವರುಷವಾಯಿತೇನು.

ನನ್ನ ಹುಡುಗಿಗೆ

ತಂಪು ತಂಪು ಚಳಿಯಲಿ

ನೀರು ಎರಚುವ ಆ ಖುಷಿ

ಅದೇನು ಆಟವೊ

ಅದೇನು ಪ್ರೀತಿಯೊ.

ಏ ಹುಡುಗಾ

ನನ್ನ ಆಸೆಗಳ
ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣಕೂ
ನೀ ಹೀಗೆ ನೆನಪಾಗಬೇಡ.

ಅದೆ ಖುಷಿ

ಕಷ್ಟವೊ ಸುಖವೊ
ಅದೇನು ನಾ ಕಾಣೆ
ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬಾಳುವ
ಆ ಖುಷಿ
ಅದೆ ನನಗೆ ಸುಖವು...!

ಯಾವುದಿರಬಹುದು?

 ಹೊಸ ಚಿಗುರಿನ
ಮಾ ಮರಕೆ
ಹಸಿರೆಲೆಯ ತೋರಣ.

ಎಳೆ ಬಿಸಿಲಿನ
ಸೂರ್ಯ ಕಿರಣಕೆ
ಮುಂಜಾನೆಯ ತೋರಣ

ತುಟಿಯ ಕಿರು ನಗೆಯಲಿ
ಸೆಳೆವ ಹೆಣ್ಣೆಂಬ ಮಾಯೆಗೆ
ಯಾವುದಿದು ತೋರಣ.

"ಆ ಬೃಹ್ಮನ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಕಲೆಯಲಿ ಅಡಗಿದೆ ಅದೇನೊ ಮಾಯೆ"

ಮನಸಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದು

ಆಶಾಡ ಕಳೆದು

ತನ್ಮಯದ ಸುಖ

ಸ್ಪರ್ಷ ಸಿಕ್ಕಾಗ.......

***********

ಯಾವುದೊ ಇದು

ಅದ್ಯಾವುದೊ ಅದು

ನೆನಪಿಸಿ ನನ್ನ ಹೀಗ್ಯಾಕೆ ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿದೆ.

************